Pokrywanie fluidyzacyjne składa się z kilku operacji. Najpierw wykonuje się mycie. Ta operacja jest koniecznym wstępem do nakładania jakichkolwiek powłok. Następnie przygotowuje się powierzchnię.
Sposoby chemicznego przygotowania powierzchni dla pokrywania fluidyzacyjnego nie różnią się od tych, które są wykorzystywane przy okazji innych technologii nakładania powłok malarskich. Jeżeli stosowana jest obróbka strumieniowo-ścierna jako operacja mechanicznego przygotowania powierzchni, warto jest umyć i odtłuścić powierzchnię detalu przed malowaniem.
Potem wykonuje się suszenie. Jest ono potrzebne, ponieważ jedynie na suchych elementach można ocenić jakość wykonanego chemicznego przygotowania powierzchni. Wszelkie naloty mogą powodować problemy z przyczepnością powłoki.
Podgrzewanie, czyli kolejny etap, wykonywane jest w temperaturze w granicach od 120 do 260°C. Temperatura zależy od wymagań stosowanego materiału powłokowego. Podgrzewanie może być wykonywane w różny sposób – konwekcyjnie, promiennikowo czy indukcyjnie. Najpopularniejsze jest grzanie konwekcyjne. Pozostałych metod używa się rzadko, najczęściej, by obniżyć koszty operacji.
Następnie wykonuje się fluidyzacyjną aplikację farby. Cząstki proszku stapiają się na gorącej powierzchni pokrywanego elementu i tym samym tworzą powłokę. Grubości otrzymanych powłok mogą wahać się w granicach 0,25 – 1,25 mm.
Następnie przeprowadzane jest wygrzewanie. Jeśli pojemność cieplna pokrywanego elementu jest niewielka, termoplastyczne materiały powłokowe wymagają najczęściej krótkiego czasu wygrzewania po aplikacji farby. Wygrzewanie gwarantuje dobre rozlanie się i wygładzenie powłoki. Po wygrzewaniu trzeba przeprowadzić chłodzenie.
Końcowa operacja to kontrola techniczna. W jej czasie oceniana jest jakość uzyskanej powłoki, a ewentualne braki kierowane są do ponownego pokrycia.
Najnowsze komentarze