fbpx

Jeśli chodzi o srebro, to jego właściwości zostały docenione kilka tysięcy lat temu, kiedy to starożytni Egipcjanie używali go do zapewnienia świeżości magazynowanej żywności. Wykorzystane srebro chroniło żywność przed pleśnią i grzybami. Natomiast Fenicjanie używali srebrnych naczyń na wodę, by zabezpieczyć ją przed drobnoustrojami. Dzisiaj srebro ma wiele zastosowań, na przykład w medycynie stosowane jest jako element zastawek sercowych. Przeprowadzono szczegółowe badania, z których wynikało, że srebro jest w stanie zniszczyć około 650 rodzajów mikroorganizmów. Kilka lat temu podjęto próby wykorzystania właściwości, które charakteryzują srebro, także w przemyśle farb proszkowych. 

Farby proszkowe, które używane są do stworzenia powłok na elementach metalowych wykorzystywanych następnie w szpitalach oraz innych placówkach opieki zdrowotnej muszą wyróżniać się przede wszystkim odpornością na działanie wszelkiego rodzaju środków, które są stosowane dla utrzymania czystości i zagwarantowania odpowiednich warunkach w pomieszczeniach wymagających dezynfekcji. Wiąże się to również z odpornością na promieniowanie ultrafioletowe i wielokrotne czyszczenie środkami chemicznymi.

Niezależnie od tego, ile bakterii znajdzie się na powłoce proszkowej, to i tak elementy pomalowane będzie trzeba poddać dezynfekcji. Jeśli dodatek srebra ma być aktywny, cząstki metalu muszą znaleźć się na powierzchni powłoki, by mieć jak najlepszy dostęp do bakterii. Nie wiadomo jednak, czy srebro utrzyma się na powierzchni po porządnym sprzątaniu. Wydawać się może, że zastosowanie srebra jako dodatku antybakteryjnego w farbach proszkowych jest sprawą drugorzędną i jest to zabieg marketingowy niż zalecenie, które wynika ze względów technicznych.

Dodatkowym problemem jest brak badań, które wykluczałyby niepożądane działanie cząsteczek srebra na organizm ludzki przy ryzyku wdychania farby w stanie sproszkowanym w czasie aplikacji.

Podaż farb antybakteryjnych jest wciąż ograniczona. W szpitalach wykorzystywane są farby o odpowiedniej wytrzymałości na działanie środków chemicznych, które nie zmieniają koloru pod wpływem promieniowania ultrafioletowego i które są odporne na ścieranie.