Przy założeniu, że farby proszkowe są higroskopijne, oczywista wydaje się ich tendencja do uzyskania stanu równowagi zawartości wody z powietrzem, które otacza cząsteczki proszku.
W efekcie cząstki farby proszkowej nie zachowują się jak gąbka, która wchłania wilgoć z powietrza. Natomiast zewnętrzna powierzchnia cząstek przechwytuje cząsteczki wody w sytuacji, kiedy powietrze jest wilgotne. Ponieważ cząsteczki wody nie przenikają w głąb cząstek farby, nadmiar wilgoci usuwa się poprzez wystawienie farby na mniej wilgotne bądź osuszone powietrze.
Skłonność do uzyskiwania przez farbę proszkową równowagi zawartości wilgoci z otaczającą atmosferą warunkuje pewne cechy, które muszą wziąć pod uwagę producenci i użytkownicy farb proszkowych. Zależnie od temperatury i wilgotności otoczenia w hali produkcyjnej oraz technologii wykorzystywanych do chłodzenia i mielenia w czasie produkowania farb proszkowych otrzymuje się gotowy wyrób o różnej zawartości wody zakumulowanej przez cząstki proszku. Nawet przy niekorzystnych warunkach produkcyjnych zawartość wilgoci w farbie proszkowej jest bardzo niska.
Kiedy farby dostarczane są do urządzenia aplikacyjnego w malarni, cząstki proszku pobierają wilgoć z powietrza. Jednak wilgoć ta zostaje szybko odprowadzona, dzięki warunkom panującym w większości malarni.
Najnowsze komentarze